Economische problemen van Congo

Hoewel de Democratische Republiek Congo over een enorm potentieel beschikt inzake landbouw, bosbouw en mijnbouw, behoort het land paradoxaal genoeg tot de armste ter wereld. Slecht economisch management, ernstige lacunes op het vlak van communicatiemiddelen en misbruik van de nationale rijkdom door een politieke minderheid zijn de oorzaak van een slechte economische ontwikkeling.De Democratische Republiek Congo beschikt over een 100 miljoen hectare potentieel akkerland, waarvan slechts 1 % benut wordt voor de teelt van levensmiddelen (maïs, rijst, paddy, wortels en knollen, bonen, meelbananen en fruit) en voor uitvoer bestemde producten (koffie, rubber, cacao, palmolie en kina).Het is een bittere vaststelling : de landbouw is geen activiteit meer om in het levensonderhoud te voorzien; de productie is ontoereikend om de volledige bevolking van voedsel te voorzien.Er wordt dus grotendeels in de voedselbehoeften van het land voorzien met invoer van maïs, rijst, graan, suiker, gevogelte, vis, vlees en andere voedingswaren.Het oosten van de DRC is rijk aan mineralen, waaronder coltan. De strijd met Rwanda voor dit economisch belang is groot. Er is Rwanda veel aan gelegen om de handel in diamanten en andere delfstoffen via Rwanda te laten plaatsvinden. Wanneer deze handel zich naar Kinshasa verplaatst, ziet Rwanda een belangrijke inkomstenbron verdwijnen. Om de exploitatie van de grondstoffen zeker te stellen, hebben er zich al verschillende gewapende conflicten voorgedaan.