Dag 8

Maandag 17 september 2007
Kakkershoek vollenbak

Het zit behoorlijk tegen. De diarree steekt weer de kop op. Ik moet nog een dag rust nemen, dik tegen mijn zin. Maar het is niet anders. Het heeft geen zin om in dit klimaat te blijven vechten en door te gaan, de afrekening wordt steeds groter. Ik neem de tijd om mijn dagboek aan te vullen. Een hele reeks gebeurtenissen flitsen weer door mijn hoofd. Het gevoel van onmacht is groot bij al deze verhalen in je hoofd. Ik regel het bezoek aan het ziekenhuis voor morgen.
’s Avonds terug even naar het internetcafé. Met de krop in de keel lees ik mijn mails. Oooh, ik mis mijn gezinnetje, zoveel wil ik met hen delen. Vooral als ik lees dat Maarten zijn eerste deuntje op zijn harp kan spelen is het vreselijk moeilijk om niet thuis te zijn.